ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΠO ΤΟN ΒΙΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ ΚΑΙ ΙΑΜΑΤΙΚΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ

Έζησε τους χρόνους που κυβερνούσε την Αυτοκρατορία της Ρώμης ο Μαξιμιανός, περί το 304 μ.Χ., έναν από τους αδυσώπητους διώκτες του Χριστιανισμού. Βαπτίστηκε χριστιανός από τον ιερέα της Νικομήδειας Άγιο Ερμόλαο. Κάποια ημέρα συνάντησε στον δρόμο ένα νεαρό παιδί το οποίο είχε δαγκώσει μια οχιά και είχε πεθάνει. Τότε πέφτει στα γόνατα, προσεύχεται θερμά στον Θεό, και το παιδί ανασταίνεται. Το μοναδικό και συνταρακτικό αυτό γεγονός τον ωθεί να λάβει την ιδιότητα του χριστιανού από τον Άγιο Ερμόλαο και έκτοτε έγινε ανάργυρος ιατρός θεραπεύοντας χωρίς αμοιβή αλλά προκαλώντας τον φθόνο των άλλων ιατρών της εποχής, παράλληλα είχε μοιράσει όλη τη περιουσία του στους πτωχούς και τους αδύνατους.

Η θεραπεία ενός τυφλού ήταν η αιτία που κλήθηκε από τον Αυτοκράτορα ο οποίος προσπάθησε να τον πείσει να αρνηθεί την πίστη του Χριστού. Βασανίστηκε με αναμμένες λαμπάδες, βρασμένο μολύβι, ρίφθηκε στην θάλασσα, αλλά είχε την προστασία του Αγίου Θεού ο οποίος του εμφανίσθηκε και τον προστάτευσε, δίνοντας του τη δύναμη να περπατήσει στα νερά της θάλασσας και να βγει στη στεριά. Το ίδιο συνέβη όταν ρίχθηκε στα θηρία να τον κατασπαράξουν, έμεινε αβλαβής με τη βοήθεια του Θεού, αφού τα θηρία έγλυφαν ήσυχα τα πόδια του Αγίου. Κατόπιν τον έδεσαν σε τροχό γεμάτο κοφτερά μαχαίρια και τον κύλισαν σε μια κατηφόρα. Και πάλι τον σκέπασε η αγάπη του Αγίου Θεού, αφού αμέσως λύθηκαν τα δεσμά και ο τροχός έφυγε μόνος του χωρίς τον Άγιο. Τότε αποφάσισε ο Αυτοκράτορας να τον αποκεφαλίσουν. Μόλις ο δήμιος απλώνει το σπαθί για να θανατώσει τον Άγιο, ώ του θαύματος, ευθύς λύνεται σαν κερί και λυγίζει η κόψη του σπαθιού, οι δε στρατιώτες βλέποντας το μεγάλο θαύμα πίστευσαν στον Χριστό και μετανόησαν. Τότε θεληματικά ο Άγιος κλίνει την κεφαλή του και αποκεφαλίστηκε. Τότε νέο θαύμα συνταρακτικό συμβαίνει αφού αντί για αίμα βγαίνει γάλα από τον λαιμό του και το ξερό δένδρο της ελιάς όπου τον είχα δεμένο, βλάστησε και έβγαλε καρπό. “Θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις Αυτού”.

ΠΗΓΗ : ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΤΟΜΟΣ 3, ΒΕΝΕΤΙΑ 1819, σ. 208.